Op naar de Jura

Maandag 26 september 2022
Vandaag om 6:30 uur opgestaan, vroeg want het wordt een lange dag. Ik kijk naar buiten en zie nog niets, het is nog of nog steeds donker. Mmh dan eerst maar eens ontbijten. Het ontbijtbuffet zag er keurig en goed gevuld uit en smaakte heel goed. Toen kwam de Belgische mevrouw die alles voor haar man wilde regelen, broodjes waren niet groot genoeg er was geen boter, maar wel  beure en elke keer ging ze weer naar de receptie en dan moet ik mijn lachen inhouden. Toen er uiteindelijk een echt probleem was met het koffie apparaat haakte ze af. Terwijl ze liep te mopperen haalde hij zijn schouders op en pakte thee. Ik heb een extra broodje genomen. Maar het hield op. Omstreeks half acht op de fiets als de ochtend begint te gloren, maar dan wel zonder zon. Het gaat als een trein en dan begint het te regenen, eerst miezer maar dat zijn we gewend, maar later ook gewoon regen. Dat is niet leuk voor 104 kilometer. Had gisteren geen tampon gehaald, dus maar eens kijken of er ergens een Marie open is. Volgens mij zit er heel weinig een echte burgermeester, maar veel eerder een plaats waar gemeentelijke zaken te regelen zijn. Een Marie en de deur staat open. Stop, regenpak uit en naar binnen, gang door, volledig lege kamer, open deur en ik stond weer buiten. Of de Marie, met meubilair, die dag verhuisd zijn, ik weet het niet. Na 54 kilometer besluit ik in het volgende dorp, wat uit meer dan twee straten bestaat, opzoek te gaan naar een bakker. Dus hup richting kerk, ja zie daar een man met een stokbrood, die richting op en ik kom 20 meter na afslaan richting kerk, bij een bakkertje. Mooi zie daar aan de overkant de Marie. Beide wilde mij graag helpen. Aan het einde van de dag een fikse klim om naar Besançon te komen. En dan ga je, terwijl je de overkant ziet, stijl naar beneden en realiseer je je dat je morgen begint met omhoog gaan. Als je door het “platteland” van Franrijk rijdt, is het verkeer als fietser redelijk te volgen. Kom je in een stad voel je je wild waarop gejaagd mag worden. Er zijn fietspaden die plotseling ontstaan, maar net zo plotseling verdwijnen. In de stad rijd ik zo veel mogelijk op de stoep, waar anderen zich dan aan ergeren. Prachtige slaapplaats met eigen parking midden in Besançon. Met heel vriendelijk en behulpzaam personeel. Alleen het bed liep af naar buiten, aan tweekanten, dus ben maar dwars gaan slapen.

Dinsdag 27 september 2022
Vandaag uitgeslapen tot 8 uur, ik hoef maar 74 kilometer en 660 meter aan hoogte te overbruggen. Als je het snel zegt, lijkt het nog minder. Het was een goed hotel met goede faciliteiten en een overdadig ontbijt. Ik snap niet dat ze zeggen in Frankrijk ontbijt je met croissant met jam, misschien moeten deze mensen eens verder zoeken dan campanile en f1.  Ik fiets Besançon uit langs de rivier Le Doubs, mag ook nog door een tunnel onder de stad door, waardoor ik aan de andere kant van de rivier kom, ??????,  en zie een mooie stad achter mij liggen. Oei dat had ik gisterenavond niet gedacht. Ik was de stad ingelopen en vond hem wat grauw overkomen. Maar nu zo achterom kijken leek het anders. Over gisterenavond gesproken, tijdens de wandeling zag ik een hele kleine bar. Toch even kijken en daar stond ze, tante Mijntje, niet groter dan 150  cm maar de hele bar regelen, ook hier werd ome Dorus voor een boodschap gestuurd als hij zich ergens mee wilde bemoeien. Dit laatste stukje is echt voor oud Spaarndammers. In deze bar was ik ėėn van de jongste. Maar goed ik moest ergens van de rivier af en omhoog. En toen was het direct alle zeilen bij zetten en dat vind ik niet prettig zo aan het begin van de dag, als je kont en benen een beetje  ingewerkt zijn maakt het niet uit, maar zo direct aan het begin. pfffff. Gelukkig een bakkertje, dus gauw boodschappen doen en bakkertjes hebben iets met de Marie, zat nu ook weer in de buurt. Dus de nodige plichtplegingen gedaan. Wat ik lastig vind in Frankrijk is, dat ze je omhoog laten gaan, dan laten dalen tot het niveau van de rivier, brug over en daarna weer naar de hoogte, als het kan hoger. Er is zoveel ruimte in Frankrijk, schuif die bergen in de dalen en het wordt een stuk makkelijker om te berijden. Maar dat even tussen door. Deze dag, veel klimmen, gevoels temperatuur 2 graden. En trappen om boven te komen. Ja en het wordt een beetje gewoonte ook hier in Pontalier mocht mijn fiets op de kamer, maar eindigt hij in de linnenkast.
Groet
Theo