Zwiserland, er in en er over

Woensdag 28 september,
Vol goede moed stond ik vanmorgen op en hoorde het regenen. En dit laatste zou tot Lausanne duren. En het was geen miezertje zal ik maar zeggen. Pontalier uit fietsen, is gelijk stijgen en dat gaat tot voorbij de Zwitserse grens. Dan een kleine afdaling gevolgd door… uw weet het zo langzamerhand wel. Om 10:03 kom ik Zwiserland binnen, heb geen foto kunnen maken vanwege de regen. Heb door diezelfde regen ook geen douanier gezien. Zaten zeker binnen te schuilen. Na het bereiken van het hoogste punt van de dag, gaat het steil naar beneden, maar wel over een geasfalteerd bospad. De eikels en kastanjes die op het pad lagen, droegen er zorg voor dat ik probeerde onder de 40 km pu te blijven. Mijn handen kregen het warm van het knijpen in de remmen. Boven de regen uit, hoor ik iets ander, lijkt op geweld met water. Ik pas mijn snelheid naar beneden aan en zie daar water wat met een enorme vaart de berg af komt. Ja daar stop je wel voor. Tegen tweeën zie ik voor het eerst het meer van Genève. Wat ziet dat er onstuimig uit. Ik ga verder dan Lausanne, maar wordt wel door het drukke winkelcentrum geleid. En als ik in voetgangers gebied kom, speel ik de stomme toerist, doorrijden dus. Na een extra uurtje rijden kom ik in Cully, bij mijn slaapplaats. Mijn fiets mag in de kelder.

Donderdag 29 september 2022
Ontbijt zit er vandaag niet bij, maar op 170 meter zit een Coop winkel. Dus eerst daar naar toe, niet te vroeg want ik mag pas om 16:00 uur bij volgende slaapplaats zijn. De balie van de slaapplaats was niet bemand, maar ik wist hoe wij gisteren van uit de kelder omhoog gekomen waren.  Dus hup ik naar de kelder en zo waar ik vond mijn fiets ook nog, deze mee naar boven  genomen en opgetuigd.  Nog steeds geen mensen bij de receptie en ik wist zeker dat ik nog zwf  3,50 moest betalen. Dus gewacht tot er iemand kwam, als ik goed begreep wat ze uitstraalde, was dat zo iets van waarom heb je daar opgewacht. Maar ja zo ben je of zo ben je niet. Toen 170 meter terug naar Coop, bleek ook nog 20 meter omhoog, dus dat was aanpoten. Vandaag 85 kilometer naar Orsieres, waarvan laatse 15 kilometer 900 meter omhoog. Behalve dat het regent, gaat het als een speer, lang het Genève meer. Ik had wind in de rug. Dat scheelt zo wie zo. Tegen 13:00 uur houdt het op met regenen en elke keer als er weer een regenkledingstuk droog is, trek ik het uit. De laatste 15 kilometer omhoog ga ik als een berggeit  ik stop zelf een keer extra om niet te vroeg bij mijn slaapplaats te zijn. En ik ben evengoed een half uur te vroeg. Was geen probleem en fiets kon in ……. de vergaderzaal. 

Vrijdag 30 september,
Afstand te overbruggen 26 km, maar 1600 meters aan hoogte. Mijn digitale reisbegeleider, zegt met ervaring van afgelopen weken, dat ik hier 6 uur over ga doen. Dus niet te vroeg weg want auberge gaat pas om 16:00 uur open. Dus eerst maar extra energie kopen bij de plaatselijke supermarkt en daarna op weg. Met de ondersteuning op zijn hoogst en de versnellingen zo laag als het maar kan. Na 6 kilometer een pauze, dit moet een zeer goede training zijn voor mijn lichaam. Even Pieter van de garage gebeld, of ik remmen nog kon bijstellen. Vond dat ze het minder deden dan in het begin. Dat kon zei Pieter en hij vertelde ook nog hoe. Nou dat is voor vanmiddag en of morgenochtend. Ik zie ook dat het niet alleen mij energie kost, maar ook heel veel uit de accu’s. Na 14 kilometers nog maar een rustpauze, wel bij een benzine station. Gevraagd of ik een uur stroom kon kopen voor de fiets, nee dat koste niets als ik een kop koffie nam. Fiets aan de stroom en ik aan de koffie, dat laatste werden er drie. Een extra uur pauze en mijn digitale begeleider zegt dat ik twee uur eerder aan ga komen dan verwacht. Of ik ben een echte klimgeit, op de fiets dan, of dat digitale ding had zijn dag niet. Om 12:30 uur zit ik 2260 meter hoogte en begint het te sneeuwen. Hmm ik vond al dat ik koude handen had. De laatste 5 kilometer rijdt ik echt in de sneeuw en moet er nog een keer af om de accu te wisselen. Dat er af is niet zo erg,  je staat zo stil als je stopt met trappen, maar om te beginnen heuvel op is geen pretje. Om 13:00 uur ben ik boven. Drie uur te vroeg, maar mijn fiets mag al in de garage. Heb ik tijd voor een uitgebreide lunch en koffie.
De sneeuw blijft nu liggen dat vind ik niet leuk, morgenochtend maar afwachten met boeken van volgend hotel. Waar bij een meter sneeuw, ga ik toch kijken of ik anders naar beneden kan.
Groet
Theo